کاربرد قالب گیری دستی به شرح ذیل می باشد
از روش قالب گیری دستی برای قالب های بزرگ و همچنین قطعاتی که با تعداد کم می خواهیم ریخته گری کنیم استفاده می شود.
روش های قالب گیری دستی
الف- قالب گیری با درجه
از آنجایی که اکثر مدلهای دستی از جنس چوب هستند برای قالب گیری کردن این مدلهای چوبی از دو یا چند درجه استفاده می شود. به علت اینکه قالب گیری مدلهای دستی، هزینه بیشتری در مقایسه با مدلهای ماشینی دارند، می توان درجه سومی برای آنها به کار برد.به طور کلی برای مدلهایی که یک تکه یا دو تکه هستند از دو درجه قالبگیری به عبارت دیگر درجه پایینی و درجه بالایی استفاده می شود.
ب- قالب گیری زمینی
اصولا این روش در کارگاه هایی اعمال می شود که کف محل کارشان تماما از ماسه طبیعی یا ماسه سیمان دار پوشیده شده است به همین مناسبت این روش را ریخته گری زمینی نامیده اند همچنین در این روش درجه پایینی دیگر وجود ندارد.
نکته: از این روش بیشتر برای قطعات ریختگی بزرگ که توسط مدلهای شابلونی، مدلهای اسکلتی و مدلهای اسفنجی قالب گیری شده اند استفاده می شود.
روش قالب گیری زمینی خود به سه دسته تقسیم می شود عبارتند ار: قالب گیری روباز، قالب گیری روبسته، قالب گیری در گودال ماسه
1- قالب گیری زمینی رو باز
امروزه این روش برای ساخت قطعات غیر معمول مثل تقویت ماهیچه به کار می رود.در این روش مواد قالب گیری بر روی زمین غربال می شود و پس از آنکه سطحش را تراز کردیم مدل را در ماسه فرو می بریم تا فرم مدل در ماسه ایجاد شود در نهایت بعد از بیرون آوردن مدل، ریخته گری انجام می شود.
2- قالب گیری زمینی رو بسته
در این روش فضایی بزرگتر از اندازه قطعه اصلی در زمین ایجاد می شود و مطابق نوع ماسه ریختگری توسط شابلون کردن و کوبیدن، فرم قسمت پایینی قطعه در ماسه شکل می گیرد.
3- قالب گیری در گودال ماسه
از آنجایی که روش ریخته گری زمینی تابع عمق قطعه کار است، برای قطعاتی به عنوان مثال استوانه که داری عمق بیشتری است از گودال قالب گیری استفاده می شود که توسط شابلون کردن یا کوبیدن و یا غربال کردن قالب مورد نظر ساخته می شود.
روشهای قالب گیری بر اساس نوع ماده قالب گیری
به طور کلی انتخاب روش های قالب گیری به عواملی مانند نوع ماده قالب گیری بستگی دارند که آیا این نوع ماده قالب گیری شکل پذیر است یا خیر؟
قالب گیری با مواد شکل پذیر
عنوان قالب گیری با مواد شکل پذیر تنها به قالب گیری دستی کلاسیک اطلاق میشود که می بایستی تکنیکهای مختص قالب گیری مانند کوبیدن و صاف کردن برای مواد قالب گیری شکل پذیر همچون ماسه های رسی-روغنی اعمال شود.
قالب گیری با مواد خودگیر
ماسه سیمانی که از جمله ماسه های خودگیر محسوب می شود با نیروی کمتری کوبیده می شود، به دلیل آنکه ماهیت این ماسه به گونه ای است که استحکام خودش را با سخت شدن به دست می آورد.این نوع ماسه بایستی سیال باشد تا بتواند به تمام گوشه ها و زوایای مدل نفوذ کند.قالب گیری مدلهای اسفنجی تنها بوسیله این نوع مواد قالب گیری امکانپذیر است به علت اینکه با اعمال کردن نیرو جهت متراکم کردن ماده قالب گیری، مدل صدمه میبیند علاوه بر این اگر نیرویی جهت متراکم کردن آن اعمال نشود ماسه به تمام زوایا و حاشیه ها نمی رود
